Τα προέχοντα ώτα (πεταχτά αυτιά), είναι ένα κοινό πρόβλημα που μπορεί να προκαλέσει στρες κυρίως σε παιδιά τα οποία «πειράζουν» οι συνομήλικοί τους.
Η επέμβαση διόρθωσης πραγματοποιείται από την ηλικία των 4 ετών, διότι σε αυτό το στάδιο ο χόνδρινος σκελετός του αυτιού έχει επαρκώς αναπτυχθεί, ώστε να γίνει η επέμβαση με ασφάλεια. Η άποψη του ασθενούς είναι σημαντική και η επέμβαση δε θα πρέπει να γίνεται κατόπιν πίεσης από τους γονείς.
Η χειρουργική τεχνική εξαρτάται από το τμήμα του ωτός που εμπλέκεται στην παραμόρφωση.
Επέμβαση
Γίνεται μία τομή πίσω από κάθε αυτί σε κρυμμένη θέση, και μέσω αυτής επιτυγχάνεται η κατάλληλη τοποθέτηση του ωτός σε σχέση με το τριχωτό της κεφαλής. Η επέμβαση γίνεται συνήθως με γενική αναισθησία, αν και είναι δυνατόν να γίνει με τοπική στους ενήλικες ασθενείς. Ο ασθενής δεν παραμένει στο νοσοκομείο μετά την επέμβαση. Ο μετεγχειρητικός πόνος είναι μέτριος και ελέγχεται με παυσίπονα απ’ το στόμα.
Επιπλοκές
Κανονικά, η ουλή κρύβεται καλά πίσω από τα αυτιά, μπορεί όμως να προέχει σε ασθενείς που αναπτύσσουν χηλοειδή. Υπάρχει η περίπτωση συλλογής υγρού κάτω από το δέρμα που να χρειάζεται παροχέτευση. Λοιμώξεις αναπτύσσονται σπάνια σε αυτό το χειρουργείο. Το αυτί έχει την τάση να ανακτά την αρχική του θέση, λόγω ελαστικότητας του χόνδρου σε 10-15% των περιπτώσεων.
Μετά την επέμβαση
Γίνεται επίδεση γύρω από τα αυτιά για να προστατευθεί η νέα θέση τους καθώς και οι χειρουργικές τομές. Ο επίδεσμος αφαιρείται 10 ημέρες μετά μαζί με τα ράμματα.
Σε αυτό το στάδιο τα αυτιά είναι πρησμένα και ευαίσθητα στην αφή. Συνιστάται να φοριέται μια κορδέλα μαλλιών ή επίδεσμος κατά τις βραδινές ώρες για 6 εβδομάδες μετεγχειρητικά μέχρι την πλήρη επούλωση των αυτιών.
Οι αθλητικές δραστηριότητες θα πρέπει να αποφεύγονται για τις πρώτες 4 εβδομάδες μετεγχειρητικά και τα contact sports για 3 μήνες.